Attribuut: God onderhoudt het universum.
Planeet: Kwik.
Engelenkoor: Aartsengelen.
Hod.
Regentschapsuren: van 18.20 uur tot 18.40 uur.
Er wordt een beroep op gedaan:
- Om beroemd te zijn als we grote filosofieën verspreiden.
- Om geluk te hebben in het algemeen.
- Help ons de rechtszaken te verslaan.
Degenen die onder jouw regentschap geboren zijn:
[sociallocker id="356″]Degenen die onder deze invloed geboren zijn, zullen door iedereen worden gewaardeerd vanwege hun bescheidenheid en prettige humor. Hun fortuin zal worden verdiend door hun talent en goed gedrag. Hij overweegt om bijna alles te krijgen wat hij wil, en hij zal altijd vastbesloten zijn om te leren en alle dingen in de wereld te leren kennen. Ondanks zijn bescheiden en fragiele ervaring zal hij moeite hebben om zich in een gunstige sociaal-economische positie te plaatsen en zo erkenning te krijgen voor zijn talenten, zodat hij over de hele wereld herkend kan worden. Hij staat open voor alles wat een symbool is van vitaliteit en vrijgevigheid. Hij weet hoe hij de rede in balans kan brengen met passie, gelooft in het redden van mensen door middel van liefde en staat klaar om iedereen te helpen. Hij zal altijd werken volgens een spirituele en engelenfilosofie. Optimistisch, zal hij weten hoe hij de positieve kwaliteiten van mensen en situaties kan benadrukken. Met zijn charme zal hij het leven van iedereen die hem benadert verlichten.
Bijbelcitaat:
Iedereen heeft zijn ogen op jou gericht,
en na verloop van tijd geef je ze hun eten.Psalm 145:15
POYEL: 'EEN AANMATIGENDE VRIEND
Van jongs af aan was hun leven altijd al heel dichtbij geweest. Ze groeiden op en speelden samen en smeedden zo een hechte vriendschap.
Maar de gezichten van het lot lachen ons niet altijd uit, en op een mooie dag moest Neyes afscheid nemen van zijn onafscheidelijke metgezel Poyel.
Afstand en tijd waren onbreekbaar en beetje bij beetje werd die vurige genegenheid die hen op een dag verenigde gedoofd tot het vervaagde in een vage herinnering. Het was het enige dat overbleef van een relatie die, net zoals ze bloeide, stierf.
Het leven ging door en Poyel verspilde geen tijd. Hij had hard gestudeerd en fortuin zou zijn inspanningen belonen.
Hij was nummer één in zijn klas en had het vertrouwen weten te winnen van al zijn klasgenoten, die voortdurend op zoek waren naar hem om hen te adviseren. De roem en de reputatie gingen de jonge Poyel overal waar hij kwam vooraf, maar niemand kon ooit een teken van trots in hem zien, noch van ijdelheid om zich zo bewonderd te voelen.
Wat ze het meest aan hem prezen was juist zijn constante bescheidenheid en gematigd gedrag.
Hij was net geslaagd voor zijn studie en was al een nieuwe filosofieleraar. Het enige wat overbleef was dat hij zijn carrière kon uitoefenen en de voorzienigheid maakte het hem mogelijk dit te doen, maar om dit te doen moest hij concurreren met een andere kandidaat die, net als hij, zich kandidaat stelde voor die functie.
Poyel werkte onvermoeibaar aan een goed presentatieproject. Jarenlang had hij onderzoek gedaan en nu had hij de kans om zijn werk bekend te maken.
Maar het lot bracht hem opnieuw een nieuwe verrassing. Ik kon het nauwelijks geloven. Hij had nooit gedacht dat het leven zo'n vuile truc met hem zou uithalen. Hij moest concurreren met Neyes, zijn onafscheidelijke jeugdvriend. Hij herkende hem bijna niet, maar dat deed er niet toe, want ze vierden die onverwachte reünie met een emotionele omhelzing.
De volgende uren werden samen doorgebracht. Ze herinnerden zich de dagen van hun kindertijd en lachten om een deel van het onheil dat ze toen hadden. Maar ze wisten allebei dat ze over het professionele onderwerp moesten praten en waren bang dat dat geluk vertroebeld zou raken.
- Mijn goede vriend Poyel, we moeten onze vriendschap vergeten. Ik ben vastbesloten die plaats in te nemen, mijn leven hangt ervan af. Ik moet u vragen om uzelf niet te presenteren, ik ben bereid om alles te doen om het te bereiken en ik zou het erg jammer vinden om u te moeten uitdagen," zei Neyes koelbloedig.
Die woorden droegen echt ijs en een diepe lading van ambitie met zich mee. Poyel kon niet geloven wat zijn oude vriend had gezegd en kon nauwelijks spreken, want hij voelde een sterke knoop tegen zijn keel drukken.
- Maar hoe kun je zoveel veranderd zijn? -Ik geef toe dat de jongeman erg overstuur is.
- Het leven is hard, mijn vriend, en alleen de sterksten overleven het," antwoordde Neyes sarcastisch, terwijl hij ervan wegliep.
Uiteindelijk ontvingen beiden een brief van het ministerie in antwoord op hun verzoek en werd Poyel gekozen om de functie in te vullen.
Ondanks de trucjes die Neyes gebruikte, hadden ze geen zin, want uiteindelijk wist de voorzienigheid degene te belonen die het echt verdiende om het te bereiken.
Einde
