Naam: Achaiah: "Goede en geduldige God."
Koor: Seraphim, Engelen in dienst van Kether-Volunteer.Angel
Wat het geeft:
- Geduld om de calamiteiten van het leven te doorstaan.
- De ontdekking van de geheimen van de natuur.
- Ontdek de zin van het leven als je het vertrouwen in alles hebt verloren.
- Het vermogen om te innoveren en te zien wat buiten de bewezen feiten ligt.
- Om luiheid, nalatigheid en onzorgvuldigheid te bestrijden.
Les: Overwin conventionele waarheden.
Planeet: Neptunus
Sephirah: Keter
Bijbelcitaat:
De Heer is genadig en barmhartig,
langzaam tot woede en groot in liefde.Psalm 103: 8
Degenen die onder jouw regentschap geboren zijn:
[sociallocker id="356″]
Het zijn erg spirituele mensen, maar tegelijkertijd staan ze met hun voeten op de grond. Ze kijken naar de horizon, maar hun geest is gericht op de sterren.
Zelfs als je geen formele opleiding hebt genoten, zul je kennis hebben die je een invloedrijk persoon zal maken. Hij zal altijd alert zijn op de kansen die het leven biedt en door zijn intuïtie weet hij risico's te aanvaarden en gevaren te vermijden.
Hij is eigenwijs en vasthoudend en heeft een groot vermogen om alle standpunten over situaties te kennen. Hij is altruïstisch, enorm geduldig en begripvol voor iedereen. Misschien ben je geïnteresseerd in communicatie met de natuur met behulp van ultragevoelige apparatuur of in het bestuderen van het potentieel van het menselijk brein.
[/sociallocker]
Achaiah: "The Magic of Patience"
Van alle docenten op school was Don Iván de meest geliefde, en ondanks het feit dat velen hem een beetje gek vonden, was het ook waar dat iedereen hem als hun favoriet beschouwde.
Hij was geen leraar zoals de anderen, nee, hij was niet ouderwets. Zijn manier van opvoeden was heel anders, misschien zelfs excentriek voor velen, maar de waarheid was dat zijn studenten zich zeer tevreden voelden.
Maar als u wilt, kunt u het zelf proberen. Kom met me mee naar zijn klas en ga zitten, maar hou je mond, ik smeek je, wel, ja, Don Iván houdt van respect.
- Beste studenten, goedemorgen allemaal. Vandaag zullen we het geheim van het leven bestuderen - legde Don Iván uit terwijl hij tussen hen liep. Laten we zelf eens kijken, wat denk je dat nodig is om leven te laten plaatsvinden? Vraag ik een van zijn studenten.
'Nou, ziet u, don Iván, ineens zou ik niet weten wat ik u moest antwoorden,' zei hij aarzelend.
'Nou, wat denk je ervan?', Vroeg hij weer aan een ander.
- Leven, leven, om leven te hebben, moet je leven, toch Don Iván? antwoordde de geraadpleegde erg nerveus-.
'Nou, dat is iets,' zei don Iván, die hen wilde aanmoedigen. Maar ik heb een beter idee. Deze maand zal er geen tentamen zijn, ik vraag je maar één ding, ik wil een antwoord op mijn vraag. Degene die het beantwoordt, wordt goedgekeurd.
Iedereen knikte blij dat ze niet hoefden te studeren voor het examen, maar voordat de les voorbij was, wilde Don Iván hen wat advies geven.
- Denk niet dat het gemakkelijk voor je zal zijn, dus wees voorzichtig.
De klas had geen tijd meer en de meesten gingen ervandoor, omdat ze even plezier wilden hebben. Alleen de jonge Achaja bleef en wilde die gelegenheid niet laten liggen waarin ze alleen was met Don Iván om hem iets te vragen dat haar zorgen baarde.
- Don Iván, kun je een vraag beantwoorden?
- Wat maakt u zich zorgen als geen kleine? antwoordde de professor vriendelijk.
- Hoe kunnen we te weten komen wat we niet weten? vroeg de jonge vrouw heel ongemakkelijk.
Gewoon met geduld, lieve Achaja, gewoon met geduld. Vergeet het nooit.
Die woorden waren erg gegrift in de geest van de jonge Achaja die een speciale aantrekkingskracht voelde om de geheimen van de natuur te leren kennen. Ze was verliefd op mysteries.
Nou, de tijd verstreek langzaam, maar zonder pauze, en de dag dat hij zijn werk moest afleveren naderde. Maar dit detail leek voor niemand iets uit te maken, omdat ze nauwelijks aandacht hadden besteed aan het ontrafelen van dat mysterie. Ze waren totaal onbezorgd geweest, alleen geïnteresseerd in spelen en plezier maken.
Toch had Achaiah het serieus genomen en elke dag besteedde hij geduldig aan het kijken naar de bloemen die groeien. Hij had een zaadje gezaaid en zag de eerste spruit uit de grond groeien. Dag na dag bevestigde hij dat hij groeide en toen hij een aanzienlijke hoogte had bereikt, was hij getuige van het wonderbaarlijke moment waarop die prachtige bloem zijn bloembladen in de zon opende.
Ja, Achaiah had het antwoord gevonden. Hij wist wat er nodig was om leven te laten gebeuren. Ze vertelde opgewonden haar ervaring aan de anderen, maar ze lachten haar uit, omdat ze hun tijd zouden verspillen aan het kijken naar een bloem die groeide.
En de afgesproken dag brak aan. Een voor een werden ze geraadpleegd en niemand wist hoe ze moest antwoorden, maar toen Achaja aan de beurt was, wist ze wel hoe ze moest antwoorden. Don Iván feliciteerde haar en toen ze wegging, trots op haar, vroeg ik haar:
- Hoe kon je het antwoord vinden?
- Heel eenvoudig Don Iván, ik deed wat je me adviseerde, ik was geduldig.
