Attribuut: God die het leven geeft.
Planeet: Venus.
Angelic Choir: Deugden.
Sephirah: Netzakh.
Regentschapsuren: van 21.00 tot 21.20 uur.
Er wordt een beroep op gedaan:
- Troost ons bij tegenslag.
- Om inspiratie te hebben voor literaire werken.
- Bescherming van een handel.
- Bescherm ons tegen verkeersongevallen.
Degenen die onder jouw regentschap geboren zijn:
[sociallocker id="356″] Hij zal vooral opvallen door zijn leergierigheid. Hij is tolerant en genereus, zal iedereen begrijpen en zal de positieve kant van de dingen opzoeken, maar ook hun tekortkomingen begrijpen. Hij zal over het algemeen altijd het beste deel van alles houden, zolang de andere betrokkenen er maar goed uitzien. Hij is volwassen, heeft een helder verstand en zou een perfect lichaam kunnen hebben. Hij is vol vitaliteit en weet hoe hij een evenwicht moet vinden tussen rede en passie. Hij houdt ervan om lief te hebben en bemind te worden en moet soms genegenheid hebben en geven. Hij beschermt de familie altijd met zijn enorme kracht en het lijkt misschien een beetje naïef om iedereen als een vriend te beschouwen. Hij vindt het moeilijk om verraad waar te nemen. Hij wordt gemakkelijk boos als hij onrechtvaardig behandeld wordt en zal altijd in het middelpunt van de belangstelling staan vanwege zijn prachtige manier van zeggen. Hij kan constant reizen, ontmoeten of feesten. Hij is altijd van mening dat alles in zijn voordeel is, zelfs als hij in moeilijkheden verkeert. In zijn leven is er meestal geen ruimte voor geloof in bijgeloof of noodlotskrachten. [/sociallocker]
Bijbelcitaat:
Maar de Heer zorgt voor hen die hem vrezen,
van degenen die wachten in hun grote liefde;Psalm 33:18
MEHIEL: 'DE JONGE SCHRIJVER
Het leven voor Mehiel was al geruime tijd saai, eentonig geworden. Er is nooit iets gebeurd dat enige zin heeft.
Zijn enige afleiding was altijd al schrijven, maar die apathie had zijn verbeelding kaal gemaakt en de inspiratiebron leek op te raken.
Maar die slechte situatie zou niet eeuwig duren, en zo leek het onze hoofdpersoon toen plotseling die menselijke cycloon zijn kamer binnenkwam.
- Broeder, broeder, kijk eens wat ik je breng," riep de onstuimige jonge vrouw ademloos.
Het was Mehiel's jongere zus die net die hit-and-run had veroorzaakt. In haar handen hield ze een stuk papier vast dat heel belangrijk moet zijn geweest, want het gezicht van de jonge schrijfster lichtte op een vreemde manier op. Hij nam het briefje en kuste haar herhaaldelijk.
- Dit is mijn kans. Ha ha ha... -Hij lachte wild. Nu heb ik een reden om weer te schrijven. Ik ga die prijs winnen en een gevierd man zijn. Iedereen zal over mij horen.
Met die illusie gaf hij zichzelf in de handen van de inspiratie. Hij moest een goed script vinden en de personages tot leven brengen. Samen zouden ze uitstekend werk leveren. Ja, ik was overtuigd van zijn talent. Hij had het al laten zien.
De dagen gingen echter voorbij en de jonge schrijver was er alleen in geslaagd om de prullenbak te vullen met bladeren.
Ongetwijfeld had de inspiratie hem verlaten. Hij had de tijd laten verstrijken zonder het te gebruiken, en hij moet moe zijn geworden van het wachten. Maar dat was niet de reden, en Mehiel, die eerst alleen maar beroemd wilde worden, veranderde zijn houding. Hij gaf niet meer om beroemdheden, hij moest schrijven om anderen te instrueren over de waarheden die hem dierbaar waren.
En die verandering heeft wonderen verricht. Opnieuw voelde hij die bijzondere tinteling die hem aankondigde dat hij snel papier en potlood moest nemen, omdat de bron van inspiratie weer vloeide en zijn geest levendig maakte met beelden die hij moest transcriberen.
- Ooit, binnen de grenzen van de tijd, toen de mensheid vrij en gelukkig leefde in een prachtig koninkrijk, kwam er een vreselijk beest uit de duisternis tevoorschijn en zocht de mens om zijn woeste eetlust te bevredigen.
Die draak had zeven koppen en tien hoorns, en het verspreidde al snel paniek in het paradijs. Maar volgens de legende was er onder de mannen één zeer wijze man die door iedereen geliefd was om zijn moed en goedheid. Die dappere krijger, gewapend met een zwaard gesmeed in de smederijen van Ketber en getemperd in de wateren van Hochmah, confronteerde het beest dat hij versloeg na een bloedige strijd waarin hij erin slaagde zijn zeven hoofden af te snijden en bezit te nemen van zijn tien hoorns.
Sinds die dag kende de mensheid weer het geluk, en de dappere krijger plaatste elk hoofd op de zeven heilige bergen, en met de tien hoorns bouwde hij de zuilen van een grote tempel.
Allen respecteerden die natie, die met wijsheid en moed over alle naties regeert.
Mehiel was klaar met schrijven en voelde zich als die krijgerheld die net het beest had verslagen. Hoe leuk was hij om te schrijven?
De volgende dag presenteerde de jonge schrijver zijn werk. Hij was niet langer geïnteresseerd in het winnen van de prijs, maar hij wilde dat anderen hem konden lezen.
Wat het zeker zou doen, want het verhaal is uit alle andere gekozen en gepubliceerd. Veel kinderen zullen weten hoe moed en liefde een onoverwinnelijk zwaard worden waarmee elk kwaad kan worden verslagen, en vooral de woede van de draak.
Einde
